Więzadło krzyżowe przednie (cranial cruciate ligament – CCL) odpowiada głównie za ograniczenie doczaszkowego przesunięcia kości piszczelowej względem udowej.
Jego zerwanie to bardzo często występująca kontuzja u psów. Przyczyną może być proces zwyrodnieniowy lub uraz, a zazwyczaj są one ze sobą powiązane. Więzadła osłabione powolnym procesem degeneracji są bardziej podatne na traumatyczne uszkodzenie. Uszkodzenie CCL często pociąga za sobą uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej, a niestabilność kolana prowadzi do zwyrodnienia chrząstki stawowej, zwłóknienia torebki stawowej, powstawania okołostawowych wyrośli kostnych – rozwija się osteoartroza.
Ostre zerwanie więzadła objawia się nagłą, znaczną kulawizną (często IV stopnia – kończyna nie jest obciążana), może pojawić się obrzęk, ból, można czasami zauważyć zanik mięśni udowych, krepitację jeśli uszkodzona jest również łąkotka.
Rozpoznanie stawia się w oparciu o badanie ortopedyczne, głównie test szuflady przedniej – zazwyczaj wykonywany w znieczuleniu zwierzęcia, aby wyeliminować napięcie mięśni, które uniemożliwia prawidłową ocenę stabilności stawu.
Badanie radiologiczne jest badaniem dodatkowym, można zaobserwować m.in. obecność osteofitów, rozciągnięcie torebki stawowej, utratę tłuszczu podrzepkowego, zwiększoną ilość płynu stawowego. Zmiany te są nieswoiste dla zerwania więzadła. Ocenę więzadła krzyżowego umożliwia rezonans magnetyczny (MR), lub wykonanie wziernikowania artroskopem.
RTG kolana z zerwanym więzadłem krzyżowym
W leczeniu chirurgicznym mogą być stosowane różne metody: zewnątrztorebkowe, wewnątrztorebkowe, osteotomie, np. metoda TTA, czy TPLO.
We wszystkich stosowanych metodach, pooperacyjne zastosowanie rehabilitacji przynosi wymierne korzyści.
Zmniejsza obrzęk, łagodzi ból, a także atrofię mięśni zwiększając masę mięśniową, zwiększa zakres ruchów w stawach, ułatwia obarczanie kończyny, spowalnia postęp choroby zwyrodnieniowej,